نظر پیامبر اسلام راجع به ازدواج موقّت

  از آیة " فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَریضَة؛(1) زنانی را که متعه می کنید واجب است مهر آنان را بپردازید". جواز ازدواج موقت استفاده می شود. روایات فراوانی دربارة جواز ازدواج موقت آمده است. در روایت مفضل، امام صادق(ع) فرمود: " از آیة " فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَریضَة؛ استفاده می شود که متعه حلال است".
سپس فرمود: "مسلمانان در زمان پیامبر(ص) در حج و غیر حج متعه می کردند و در زمان ابوبکر و چهار سال اوّل ایام خلافت عمر، متعه رواج داشت، سپس آن را عمر حرام کرد". (2)
فلسفة ازدواج موقت همچون ازدواج دائم این است که مردان و زنان از نظر غریزة جنسی کمبودی احساس نکنند و راه ازدواج صحیح باز باشد تا دچار زنا و فساد نشوند. چه بسا زنانی که شوهرانشان از دنیا رفته و بی سرپرست مانده اند و غریزة شهوت به آنان فشار می آورد. از طرفی مردانی هستند که زمینة ازدواج دائم برایشان فراهم نیست. در اسلام راه صحیح ازدواج خوب و آسان فراهم شده تا کسی به گناه آلوده نشود.
در ازدواج موقت شرایطِ سخت ازدواج دائم وجود ندارد.

این حقیقت قابل انکار نیست که غرائز طبیعی را نمی توان از بین برد. فرضاً هم بتوانیم از بین ببریم چنین اقدامی عاقلانه نیست، زیرا این کار یک نوع مبارزه با قانون آفرینش است. بنابراین راه صحیح آن است که آن ها را از طریق معقولی اشباع نماییم و از آن ها در مسیر سازندگی بهره برداری کنیم.
در بسیاری از شرایط و محیط ها، افراد فراوانی در سنین خاصی قادر به ازدواج دائم نیستند. با افراد متأهل در مسافرت های طولانی یا مأموریت ها با مشکل عدم ارضای غریزة جنسی روبه رو می شوند.
این موضوع مخصوصاً در عصر ما که سنّ ازدواج بر اثر طولانی شدن دورة تحصیل و مسائل پیچیدة اجتماعی بالا رفته و کمتر جوانی می تواند در سنین پایین یعنی در داغ ترین دوران غریزة جنسی اقدام به ازدواج کند شکل حاد تری به خود گرفته است. با این وضع یا باید راه زنا و فحشا باز باشد یا ازدواج موقت و دائم گسترش یابد یا مانند راهبان و راهبه ها غریزة شهوی را سرکوب کرد. از بین این سه راه قطعاً ازدواج موقت بهتر و سالم تر است. (3) 

پی نوشت ها:
1. نساء(4) آیة 24.
2. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، بیروت: مؤسسه الوفاء، 1404ق. ج 103، ص 303.
3. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران: دارالکتب الاسلامیه، ‎1362ش، ج3، ص 341، با تلخیص.

منبع: نرم افزارپیامبرمهربانی

  توصیه های پیامبر اکرم(ص) به زنان در مورد شوهران

 خانواده که با پیوند ازدواج زن و مرد تشکیل می شود، کوچکترین واحد اجتماع است که هر چه از استحکام بیشتر برخوردار بوده و کانون گرمتری برای آسایش روحی و روانی زن و مرد باشد، اجتماع حاصل از این کانون ها هم به سعادت نزدیکتر می باشد و مردم این اجتماع به سعادت و کامیابی نزدیکتر می باشند.
در تعالیم قرآن، پیامبر و امامان سعی بر این شده که خانواده به واقع کانون صفا، آرامش و لذت حلال باشد تا زن و مرد در خانواده و در کنار هم از لحاظ روحی و عاطفی اشباع شده و برای کار و تلاش و سازندگی با تمام توان به اجتماع بیایند.

در روایات زنان که اصل و کانون و محور خانواده هستند به این مهم بیشتر توجه داده شده اند و به آنان نسبت به عنایت عاطفی به همسر توصیه های فراوان شده و زنانی که به تأمین نیاز عاطفی همسر عنایت کافی به خرج نمی دهند، مورد نکوهش قرار گرفته اند.

به روایات زیر توجه کنید. رسول خدا فرمود:
إن خیر نسائکم الولود الودود العفیفة العزیزة فی أهلها، الذلیلة مع بعلها، المتبرجة مع زوجها، الحصان علی غیره التی تسمع قوله، وتطیع أمره، وإذا خلا بها بذلت له ما یرید منها، ولم تبذل کتبذل الرجل(1)
بهترین زنان آن است که فرزند آور، مهربان، عفیف، در خانواده اش عزیز و با شویش رام و با همسرش خودآرا و با دیگران مانند دژ تسخیر ناپذیر باشد. زنی که سخن شوهر خود بشنود و از او اطاعت کند و هنگام خلوت خود را نثار او نماید البته با ناز و کرشمه.

امام صادق فرمود:
خیر نسائکم التی إذا خلت مع زوجها خلعت له درع الحیاء، وإذا لبست لبست معه درع الحیاء.(2)
بهترین زنان آن است که هنگام خلوت با شوهرش لباس حیا از تن بر کند(از خودآرایی و ناز و ادا و عرضه خود بر شوهر خجالت نکشد ) و هنگام خارج شدن از خلوت با شوهر، لباس حیا بپوشد.
از این مضامین در روایات فراوان است که نشان می دهد زن هر چه در خودآرایی و جلب توجه مرد و عرضه خود بر او و خوش زبانی برای او و. . . بکوشد، ارزشمند است و عمل صالح و مورد رضای خداست.
بر عکس زنانی که خلاف این رویه پیش گیرند، بدترین زنان شمرده شده که مورد غضب خدا می باشند.
قال رسول الله صلی الله علیه وآله: ألا أخبرکم بشرار نسائکم؟ الذلیلة فی أهلها، العزیزة مع بعلها، العقیم الحقود التی لا تتورع من قبیح المتبرجة إذا غاب عنها بعلها، الحصان معه إذا حضر لا تسمع قوله ولا تطیع أمره، وإذا خلا بها بعلها تمنعت منه کما تمنع الصعبة عند رکوبها، ولا تقبل منه عذرا ولا تغفر له ذنبا(3)
بدترین زنان آن است که در خانواده اش رام و با شوهرش تسلیم ناپذیر است، نازا و حسودی که از قبح خودداری نمی ورزد و در غیاب شوهر خودآرایی دارد و در حضور شوهر خود را می پوشاند، حرف شوهر را گوش نمی دهد و امرش را اطاعت نمی کند و از تسلیم شدن به او در خلوت مانند شتر سرکش ابا دارد و عذر شوهر را نمی پذیرد و از خطایش نمی گذرد.

پی نوشت ها:
1. شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1104 ق، ج 14، ص 14.
2. همان، ص 15.
3. همان، ص 18.

منبع : نرم افزار پیامبر مهربانی